[leci]

Lligji për emigrantët, kushtet

Pas miratimit nga qeveria pritet ratifikimi nga senati. Përfitojnë pasaportë rezidentët 5 vjeçarë


Pesë kushtet për shtetësi Italiane

Gazeta zbardh ndryshimet ligjit për emigrantët në Itali


Gazeta zbardh të gjitha dokumentat dhe afatet e nevojshme për të marrë nënshtetësi italiane sipas vendimit të ri. Janë 5 kushte themelore, përmbushja e të cilave për 5 vjet do t’i mundësojë emigrantëve të quhen Italianë.

Ndryshimi – Pesë vjet rezidencë të rregullt, permanencë e pandërprerë, dhe për emigrantët në Itali do të jetë e mundur të kërkojnë nënshtetësinë italiane. Fëmijët e emigrantëve, në rast se do të lindin në Itali, do të jenë automatikisht nënshtetas italianë, ndërsa të tjerët nëse kërkohet nga prindërit e tyre. Me këtë ligj, Italia vihet në linjën politike të ndjekur nga Franca dhe Anglia, ndërsa në Gjermani, për të kërkuar nënshtetësinë gjermane duhet të presësh 8 vjet.

Minorenët – Aktualisht, fëmijët e lindur në Itali nga prindër të huaj duhet të presin moshën 18 vjeç për të kërkuar nënshtetësinë italianë dhe të tregojnë se kanë qëndruar në mënyrë të pandërprerë në Itali. Adultët duhej të tregonin se kanë qenë rezidentë në Itali për të paktën 10 vjet radhazi, para se të kërkojnë nënshtetësinë.

Martesa – Ligji që shkurton nga 10 në 5 vitet për të kërkuar të drejtën e nënshtetësisë në Itali, prek edhe ata emigrantë që do të kërkojnë nënshtetësinë për shkak të martesës me një shtetas italian. Kërkesat e nënshtetësisë për shkak martese janë ato që dominojnë në zyrat e Emigracionit. Martesat në Itali janë shfrytëzuar mjaft për të marrë nënshtetësinë dhe shpesh kanë qenë ceremoni false. Sipas ligjit të ri, për të shmangur mundësinë që në të ardhmen të ketë sërish mashtrime në ceremonitë martesore, do të shtyhet afati i dhënies së nënshtetësisë,duke e çuar në 2 vjet afatin e dhënies së dokumenteve, ndërsa aktualisht është vetëm 6 muaj nga celebrimi.

Provimi i gjuhës dhe kulturës – Ligji i ri, i cili e vendos Italinë në linjë me vendet e tjera evropiane, parashikon se çdo individ që do të kërkojë nënshtetësinë italiane, duhet të kalojë një provim gjuhe dhe kulture italiane. Ende nuk është vendosur nëse do të jetë një provim oral apo me shkrim. Ai do të shërbejë për të provuar integrimin e individit në realitetin italian. Mendohet se do të ketë edhe një ceremoni dhe një betim të individëve, ashtu si në filmat amerikanë, ku celebrohet “lindja” e një nënshtetasi të ri.

Të interesuarit – Sa persona prek ligji i ri i qeverisë italiane?

Aktualisht, emigrantët në shtetin italian janë rreth 2 milionë e 800 mijë dhe gjatë çdo viti lindin rreth 50 mijë fëmijë nga prindër të huaj. Sipas Caritas, ata që mund të kërkojnë nënshtetësinë mund të jenë rreth 900 mijë individë, ndërsa sipas komunitetit San Egidio mund të jenë afërsisht 500 mijë. Megjithatë, në Ministrinë e Brendshme shifrat duken shumë më të vogla, pasi ministria parashikon rreth 20 mijë kërkesa në vit. Sipas ministrisë, jo të gjithë emigrantët janë të interesuar për të marrë nënshtetësinë italianë. Në vitin 2004 janë paraqitur rreth 12 mijë kërkesa, ndërsa në 2005 janë paraqitur 30 mijë, ndër të cilat 18 mijë për martesë. Në muajt e parë të vitit 2006, kërkesat për nënshtetësi janë 13.887. Ndërmjet vitit 1991 dhe 2004 kërkesat kanë qenë 123 mijë.

Lidhjet e gjakut - Një ligj që thjeshton shumë situatën për emigrantët, të cilët do të kërkojnë nënshtetësinë italiane. Cilat janë bazat ligjore? Deri në këtë moment, në Itali dy pikat më të forta për të kërkuar nënshtetësinë italiane kanë qenë lidhja e gjakut, jus sanguinis dhe e drejta e lindjes në truallin italian, jus soli. Këtyre dy pikave do u shtohet edhe jus domicilii, që prek ata individë, të cilët kanë lindur në një vend tjetër, por që duke punuar e jetuar rregullisht në Itali, kanë të drejtën e marrjes së nënshtetësisë italiane.



Rregullat e vjetra

Pas 10 vjetësh qëndrimi të rregullt në truallin italian, emigranti mund të kërkojë të drejtën e nënshtetësisë italiane
Të lindurit në Itali nga prindër të huaj, duhet të presin moshën 18-vjeçare për të kërkuar nënshtetësinë italiane
Minorenët e lindur jashtë truallit italian, duhet të presin gjithashtu moshën 18-vjeçare para se të kërkojnë të drejtën e nënshtetësisë
Pas gjashtë muajsh martesë me një shtetase ose shtetas italian, emigrantët kanë të drejtën e marrjes së nënshtetësisë italiane
Njohja e nënshtetësisë italiane nuk kërkon asnjë njohje të veçantë, në lidhje me gjuhën dhe kulturën italiane


Rregullat e reja

Pas 5 vjetësh rezidencë të rregullt në Itali, mund të kërkohet nënshtetësia italiane
Marrin nënshtetësi fëmijët, që do të lindin në Itali nga prindër të huaj dhe ku njëri prej prindërve ka të paktën 5 vjet që jeton rregullisht
Për minorenët e lindur jashtë Italisë, prindërit që janë kthyer në italianë, mund të kërkojnë nënshtetësinë e fëmijës pa pritur moshën 18 vjeç
Individët që martohen me një shtetas ose një shtetase italiane, duhet të presin 2 vjet para se të kërkojnë nënshtetësinë
Dhënia e nënshtetësisë do të bëhet, pasi personi që e kërkon të japë një provë të njohjes së gjuhës dhe të jetë betuar para flamurit italian


Berisha përshëndet vendimin e Prodit

Kryeministri Berisha përshëndet ngrohtësisht vendimin e qeverisë italiane për uljen e periudhës së detyrueshme të qëndrimit në Itali, e nevojshme për marrjen e shtetësisë italiane. Ky vendim është një lajm shumë i gëzuar për mijëra emigrantë shqiptarë dhe familjet e tyre, që kanë zgjedhur Italinë si atdheun e dytë të tyre. Ky ishte reagimi i qeverisë pas miratimit nga qeveria Italiane të përgjysmimit të kohës për marrjen e shtetësisë nga emigrantët. “Ky vendim është dëshmi e respektit dhe mirënjohjes së qeverisë dhe popullit italian për kontributin e ndershëm dhe të përkushtuar të emigrantëve, të cilët kanë emigruar në Itali me shpresën dhe besimin për një jetë e të ardhme më të mirë. Kryeministri shpreh besimin se emigrantët shqiptarë në Itali do vazhdojnë të jenë ura të fuqishme të bashkëpunimit dhe miqësisë midis dy vendeve dhe popujve tanë”.

[leci]

Alma mos me ofendo te lutem.
Ti e din me mire se une si eshte puna me ata qe kane espuls. :((

[mondi]

Alma, mbi Sep 26 2006, 16:51 PM, ka thënë:

Interesant ky ligji i ri.A ka hyre ne fuqi?Nje pyetje kisha une:Per personat qe kane espulsion ,cfare rregullash do te ndiqen?? cheers

personat qe kan espulsion pak gje mund te bejne,duhet te presin qe te mbushin 10 vjet qe eshte vlera e espulsionit dhe pastaj te bejne veprimet e duhura per tu paisur me permeso

[mondi]

min. Amato
"Liste di collocamento all'estero e ingressi con lo sponsor"
Il titolare del Viminale illustra in Senato la riforma messa in cantiere dal governo. "Testo pronto a ottobre"

--------------------------------------------------------------------------------


ROMA - Liste di collocamento all'estero, ingressi con lo "sponsor", decreto flussi triennale: sono i punti principali della riforma delle legge sull'immigrazione che il governo ha già messo in cantiere e che dovrebbe diventare una proposta di legge a ottobre. A ribadirli dopo le anticipazioni dei mesi scorsi nel corso di un'audizione alla commissione Affari costituzionali del Senato è stato oggi pomeriggio il ministro dell'Interno Giuliano Amato.

Per far entrare i lavoratori meno qualificati, si pensa ad un sistema di collocamento all'estero. "Vorrei avere nei consolati delle poche decine di paesi che sono bacino di emigrazione in Italia, delle liste con l'iscrizione di queste persone e delle mansioni alle quali possono essere adibite" ha spiegato Amato "La legge vigente prevede questo solo nei paesi con i quali abbiamo accordi di riammissione, ma non potendo fermare il mondo in attesa che l'Ue stabilisca questi accordi, vorrei formarle ovunque e collegarle tra di loro informaticamente. Diventerebbe un sistema di collocamento all'estero". Per i lavoratori più qualificati, l'ipotesi è invece "l'accesso su chiamata, con permessi di soggiorno lunghi e legati all'incarico".

Amato ha prefigurato un ruolo diretto degli imprenditori negli ingressi per lavoro, ma anche il ricorso a sponsor "che però devono impegnarsi anche finanziariamente". "Insomma, finchè la persona che portano in Italia non ha avuto un contratto di lavoro è da loro sostentata - ha spiegato il min. dell'Interno - Se dopo un anno, ad esempio, non è stata collocata sul mercato del lavoro va restituita al paese di provenienza". Da rivedere anche il decreto flussi: "preferirei che il decreto flussi fosse triennale, a maglie larghe, con la possibilità per il governo di modifiche annuali", ha detto il ministro.

Quanto alla lotta all'immigrazione clandestina, Amato ha detto che i Cpt "sono essenziali" perchè "non si possono lasciare per la strada le persone che sbarcano" le quali se abbandonate "finirebbero come barboni", e se affette "da malattie come la scabbia diffuse nei paesi di provenienza" rappresenterebbero "anche un pericolo sanitario". Secondo il titolare del Viminale bisogna "distinguere i centri per espulsi per ragioni serie, con caratteristiche semidetentive, dai centri in cui il nome accoglienza corrisponde alla sostanza", oggi invece "spesso si trovano nello stesso centro signore africane con bambini e persone con un curriculum criminale".

Bisogna poi concentrarsi sul ritorno dei clandestini nei paesi d'origine, anche traverso un "sistema di rimpatri volontari". Si potrebbe quindi istituire un fondo per garantire all'immigrato i costi del rientro e un'assistenza in patria per il reinserimento, "perché oggi senza -ha spiegato il ministro-la collaborazione dell'immigrato al sistema delle espulsioni è di fatto inefficace". Tuttop questo costerebbe "al contribuente assai meno che mantenerlo a lungo in carcere".

"Senza accordi di riammissione la macchina non può funzionare, per questo ho chiesto che sia l'Unione Europea a porre la questione ai paesi di origine", ha aggiunto Amato, ribadendo la necessità "di stabilire una connessione tra le politiche di aiuto e la riammissione". "Tutta Europa è vessata dal problema degli immigrati illegali che commettono anche reati di codice penale e non solo di violazione delle nostre leggi sull'immigrazione. E accade che se non c'è accordo di riammissione e la persona, come spesso accade, non ha il passaporto del paese origine io non so dove mandarlo".

Quanto ai tempi, Amato prevede che "nel corso del mese di ottobre verrà fuori il testo di riforma della Bossi-Fini"."Ora -ha scherzato il ministro dell'Interno- siamo tutti 'finanziaria, finanziaria'. Io comunque mi sono preparato in questo senso e cioé che il Governo possa essere pronto appena esce da questa prima gravidanza finanziaria".

[mondi]

di Cristina Seynabou Sebastiani
esperta di migrazioni
per contattare l'autrice: seynab@libero.it





Fonte: testo unico sull’immigrazione legge 286/98 (Turco-Napolitano) integrata con le successive modifiche apportate dalla legge 189/02 (Bossi-Fini)



L'espulsione[1] è disposta dal Prefetto quando lo straniero:

§ è entrato nel territorio dello Stato sottraendosi ai controlli di frontiera (è entrato clandestinamente o comunque non esibisce un timbro di ingresso sul passaporto – per esempio quando si fa scalo in un paese europeo, all’arrivo in aeroporto non viene apposto alcun timbro)

§ si è trattenuto nel territorio dello Stato senza aver chiesto il permesso di soggiorno nel termine prescritto[2], salvo che il ritardo sia dipeso da forza maggiore; oppure quando, pur essendo in possesso di permesso di soggiorno, il permesso di soggiorno è stato revocato o annullato, ovvero è scaduto da più di sessanta giorni e non è stato chiesto il rinnovo

§ è ritento persona pericolosa per la sicurezza pubblica

da questo si deduce che chi entra in Italia deve essere in possesso di regolare visto (per turismo, lavoro, studio, motivi famigliari ecc.) E richiedere il permesso di soggiorno alla Questura della città dove intende risiedere entro 8 giorni dal suo ingresso in Italia. Il permesso di soggiorno va periodicamente rinnovato, a partire da un mese prima della scadenza fino a un mese dopo. Il rinnovo può essere chiesto anche in mancanza di un contratto di lavoro e può essere chiesto anche dal carcere.



IN CIASCUNO DEI CASI DI CUI SOPRA, L’ESPULSIONE E’ DISPOSTA CON DECRETO MOTIVATO, IMMEDIATAMENTE ESECUTIVO.



Cioè alla persona sprovvista di permesso di soggiorno in corso di validità e in Italia da più di 8 giorni, viene consegnato un foglio, tradotto in una lingua a lui/lei conosciuta (spesso non la lingua d’origine, ma solo una lingua ponte) che motiva l’espulsione dal territorio italiano.



Secondo la legge al decreto di espulsione segue un ORDINE DI TRATTENIMENTO, disposto dal Questore, che stabilisce il trattenimento in un Centro di Permanenza Temporanea in attesa che sia eseguito il decreto di espulsione cioè di essere identificata tramite ambasciata e riportata al suo paese.

Nell’impossibilità di procedere al trattenimento e al rimpatrio immediato, (spesso capita che i Centri siano pieni o che non ci sia disponibilità di aerei nelle settimane seguenti) al decreto di espulsione fa seguito non un decreto di trattenimento ma solo un INVITO A LASCIARE L’ITALIA ENTRO 5 GIORNI.



In pratica cosa succede: una persona può venire fermata dalla polizia per un motivo da banale (un normale controllo per la strada, oppure non ha il biglietto del tram e i controllori chiamano la polizia) a più grave (c’è una retata in un luogo di spaccio o in un’area dimessa dove dormono migranti senza casa, o all’uscita dal carcere o in seguito ad una rissa[3] ). In seguito al fermo viene portata in Questura, identificata tramite impronte digitali e fotografia e viene effettuato un controllo sulla sua persona: se non risulta in possesso di un permesso di soggiorno viene espulsa. Se viene disposto il trattenimento in un Centro di Permanenza Temporanea viene accompagnata subito al Centro, altrimenti viene rilasciata con l’ordine di lasciare il territorio italiano.



IL DIVIETO DI RIENTRO IN TERRITORIO ITALIANO IN SEGUITO A DECRETO DI ESPULSIONE HA VALIDITA’ PER 10 ANNI



Non può essere espulso:

· lo straniero in possesso di regolare permesso di soggiorno

· lo straniero che abbia fatto richiesta di permesso di soggiorno per qualunque motivo e sia in attesa di una risposta

· lo straniero sposato con un cittadino italiano

· lo straniero padre di un cittadino italiano

· la straniera in gravidanza fino al 6° mese dalla nascita del figlio

· il marito della straniera in gravidanza dal 3° mese al 6° mese dalla nascita del figlio

· i minori di 18 anni

· persone gravemente malate e impossibilitate a viaggiare



Cosa succede se non si obbedisce all’ordine del Questore di lasciare l’Italia
(o se si rientra prima che siano passati 10 anni):

la persona trovata in territorio italiano più di cinque giorni dopo aver ricevuto un ordine del Questore, può venire arrestata e può essere condannata ad una pena detentiva da sei mesi ad un anno, scontata la quale riceve un nuovo decreto di espulsione (in questo secondo caso disposto dal Giudice) e un nuovo invito a lasciare l’Italia.



Cosa succede se non si obbedisce all’ordine del Giudice di lasciare l’Italia

(o se si rientra prima che siano passati 10 anni):

la persona trovata in territorio italiano più di cinque giorni dopo aver ricevuto un ordine del Giudice, può venire arrestata e può essere condannata ad una pena detentiva da 1 a 4 anni, scontata la pena viene sicuramente riaccompagnata alla frontiera previo trattenimento in un Centro di Permanenza Temporanea.



Cosa si può fare in caso di espulsione

con invito a lasciare l’Italia (cioè senza trattenimento):

si può fare ricorso al tribunale civile entro 60 giorni dalla data del decreto, il ricorso può essere scritto e presentato anche dalla persona stessa, non è obbligatoria la presenza di un avvocato.

Il ricorso non ferma l’obbligo di rientro al proprio paese

Il ricorso può essere presentato anche dalla persona rientrata al suo paese, tramite l’Ambasciata.

L’eventuale revoca dell’espulsione decisa dal giudice non dà comunque diritto ad un permesso di soggiorno.



Cosa si può fare in caso di trattenimento in un Centro di Permanenza Temporanea:

il Giudice deve convalidare il trattenimento entro 48 ore, in un’udienza che si tiene presso il Centro di Permanenza Temporanea, quindi è importante che un avvocato intervenga in questo momento.

Dopo le 48 ore, si può ancora fare ricorso al tribunale civile per richiedere la revoca del decreto di espulsione, ma il ricorso non ferma l’eventuale rimpatrio.



Chi è trattenuto in un Centro di Permanenza Temporanea ha diritto:

· ad avere diversi colloqui con un avvocato (se non ne nomina uno di fiducia gli sarà assegnato d’ufficio)

· ad avere diversi colloqui con i famigliari (ogni pomeriggio dalle 15 alle 18, previa richiesta di autorizzazione presentata all’ente che gestisce il Centro – nel caso di Milano, a gestire via Corelli è la Croce Rossa)

· a poter telefonare

· ad essere curato in caso di malattia

Non ha diritto ad allontanarsi dal centro



Chi è sprovvisto di passaporto e non può, per diversi motivi, essere identificato (per es. ha dichiarato una falsa nazionalità) verrà trattenuto presso il Centro per un massimo di 60 giorni (30 giorni rinnovabili di altri 30 giorni previa decisione del Giudice) nel tentativo d essere identificato, ma se questo non riesce, verrà rilasciato.

Se entro 60 giorni non si renderà disponibile un vettore (un aereo) per il rimpatrio, le persone dovranno essere rilasciate.



[quanto segue non ha nulla a che fare con la legge sull’immigrazione, ma è bene sapere che, secondo i regolamenti aeroportuali, se una persona si rifiuta di imbarcarsi sull’aereo – generalmente, nel caso di un migrante che viene rimpatriato con la forza, se lo fa è attuando una protesta piuttosto veemente – il comandante dell’aereo può disporre che sia sbarcato perché metterebbe a repentaglio la sicurezza degli altri passeggeri. In questi casi questa persona viene riportata nel Centro in attesa che si renda disponibile un altro aereo, se questo non avviene nei 60 giorni, viene rilasciata]



non è assolutamente vero che sono le persone rimpatriate a dover pagare il costo del volo [succede che in diversi Centri venga chiesto ai trattenuti di pagare il biglietto dell’aereo, con la minaccia di venire incarcerati una volta sbarcati nel loro paese – succede piuttosto spesso: non è ancora chiaro se si tratti di uno squallido abuso di alcuni esponenti della polizia italiana o se questo sia dovuto agli accordi internazionali con alcuni paesi che prevedono che siano gli stessi paesi d’origine a pagare il costo del rimpatrio e che questi si rifacciano sui loro concittadini in questa triste maniera – in ogni caso la legge italiana prevede delle modalità di finanziamento per questo tipo di operazioni e tra queste non figurano gli accordi con i paesi d’origine dei migranti, quindi si tratta in ogni caso di un illecito, che sia legale o meno], se si è oggetto di una richiesta di questo tipo è bene provvedere ad avere dei testimoni della richiesta e parlarne immediatamente con i proprio avvocato.



Conseguenze del decreto di espulsione:

oltre al divieto di rientro in territorio italiano per 10 anni (il conto degli anni parte dal momento in cui effettivamente si lascia il territorio italiano, non prima – se una persona resta in Italia e non viene mai fermata per 10 anni, se non dimostra di essersene andata e poi rientrata non avrà diritto a richiedere un permesso di soggiorno), chi è colpito da decreto di espulsione non potrà stabilirsi in nessun paese europeo appartenente all’area dell’accordo di Schengen.

Difficilmente potrà partecipare a successivi provvedimenti di regolarizzazione (“sanatorie”)

Non potrà chiedere un regolare visto di ingresso in Italia per alcun motivo (studio, lavoro, salute) prima che siano trascorsi 10 anni.

Non potrà rientrare in seguito a richiesta di ricongiungimento famigliare (ricongiungimento con il coniuge straniero).



Potrà invece rientrare in seguito a matrimonio con un cittadino italiano.

Potrà anche sposare un cittadino italiano, in territorio italiano, senza alcun impedimento.






Immigrazione




--------------------------------------------------------------------------------

[1] l’espulsione è diversa dal respingimento alla frontiera – una persona viene respinta alla frontiera quando le viene impedito l’ingresso in territorio italiano direttamente alla frontiera (per es. all’aeroporto) perché non possiede i requisiti per l’ingresso. La differenza tra i due provvedimenti adottati è che chi viene respinto alla frontiera non ha l’obbligo di non entrare in territorio italiano per 10 anni ma può rientrare non appena ne abbia i requisiti.

[2] Chiunque entri in territorio italiano da un paese esterno all’area Schengen, in possesso di regolare visto (o anche senza visto provenendo da paesi da cui non è necessario, come Romania, Brasile, Ecuador e altri), deve presentarsi in Questura e richiedere un permesso di soggiorno entro 8 giorni. Non basta in visto sul passaporto, è necessario presentarsi in Questura, anche se la permanenza è di soli tre mesi.

[3] succede che un migrante privo di permesso di soggiorno venga segnalato alla polizia dagli operatori dell’Ospedale in cui si è recato per richiedere una cura: è bene sapere che la legge sancisce il diritto alla cura anche per i migranti privi di permesso di soggiorno e che l’Ospedale ha l’obbligo di curarlo/a e di garantirne il rispetto della privacy; non tutti gli ospedali lo fanno.






Alma,tani per tani eshte ky ligj persa i perket ketij problemi..............mbase ne fund te tetorit kur ligji BOSI-FINI do te modifikohet ,shpresojme te ndryshojne dicka dhe ne kete fushe

[kavajoti]

Itali: Ja ç’ka ndryshuar në bashkimin familjar dhe kartën e qëndrimit

Hatibi, parlamenti italian po diskuton risitë, të gjitha procedurat që kanë ndryshur në ligjin e vjetër

Lehtësohen procedurat e bashkimit famijlar dhe kartës së qëndrimit për emigrantët në Itali, përfshi edhe ata shqiptarë. Sipas Durim Hatibit, Shefit të sektorit të Emigrimit, në Drejtorinë e Politkave Migratore, pranë Ministrisë së Punës dhe Çështjeve Socialie këto ditë, Parlamenti italian po diskuton risitë, lidhur me ribashkimet familjare dhe kartën e qëndrimit.

Ndryshimet e fundit

Më së fundi, arrijnë në parlamentin italian, dy dekretet e miratuara nga qeveria, që në verën e sapokaluar, sa i takon ribashkimeve familjare dhe kartës së qëndrimit. Në thelb, të dy dekretet zbatojnë në praktikë dy Direktiva të Komisionit Evropian, të cilat mundësojnë lehtësira për ribashkimet familjare dhe ulin vitet e qëndrimit të rregullt dhe të vazhdueshëm, nga gjashtë në pesë, duke mbetur një prej kritereve kryesorë të marrjes së kartës së qëndrimit, që kësisoj do të unifikohej me leje qëndrimi EC të rezidentit afatgjatë, të përcaktuar nga Direktiva e mësipërme.

Ribashkimet familjare

Sipas dekretit të miratuar nga qeveria, një shtetas i huaj, që qëndron, ligjërisht në Itali, nuk do të ketë më nevojë të provojë se fëmija i mitur, me qëndrim aktual jashtë është në ngarkim tijin, për ta tërhequr në Itali. Po kështu, do të bëhet më i lehtë ribashkimi me prindërit. Ligji “Bosi-Fini” parashikon që ribashkimi familjar mund të kërkohet, vetëm për prindërit në ngarkim, që nuk kanë fëmijë të tjerë në vendin e origjinës dhe mbi 65 vjeç. Po kështu, do të bëhen edhe më të buta normat mbi përshtatshmërinë e strehimit: mjafton të përmbushen kriteret e vendosura nga ASL (Enti Sanitar Rajonal) për përshtatshmërinë, pavarësisht nga metrat katrorë të kërkuar nga ligjet rajonalë të fushës. Prindërve, që shoqërojnë një fëmijë në Itali, i jepet mundësia të punojnë, në kohën që i dashuri i tyre i nënshtrohet kurave mjekësore. Aktualisht, duke mos pasur një leje qëndrimi të vlefshme për të krijuar marrëdhënie punësimi, ato pashmangërisht i drejtohen armatës së punëtorëve “në të zezë”. Ndërsa për refuzimin e kërkesës për ribashkim familjar, ose për mosripërtëritjen e këtij tipi lejeje nuk do të mjaftojë mungesa e realizimit të kërkesave (të ardhura, strehim etj), por do të merren parasysh edhe lidhjet familjare, kohëzgjatja e qëndrimit në Itali, lidhjet me vendin e origjinës. Nga ana tjetër, kërkesa për ribashkim familjar mund të mos pranohet për motive të rendit publik dhe të sigurisë publike të shtetit italian, apo të një shteti, me të cilin Italia ka nënshkruar marrëveshje për heqjen e kufijve të brendshëm. Së fundi, disiplinohet ribashkimi familjar i refugjatëve, që mund të kërkohet për të njëjtat kategori familjarësh dhe me të njëjtën procedurë të parashikuara për të shtetasit e tjerë të huaj. Në ndryshim, refugjatët nuk kanë detyrim të provojnë pasjen e një strehimi, pra as edhe të të ardhurave ekonomike, të domsdoshme në raste të tjerë.

[kavajoti]

Karta e qëndrimit

Dekreti përkatës italian, në thelb bën zbërthimin praktik të Direktivës së Komisionit Evropian (2003/109/CE), lidhur me “Statusin e rezidentit afatgjatë për shtetasit nga shtete jo-anëtare të BE-së”. Sipas kësaj Direktive, shtetasit nga shtete joanëtare të BE-së, që qëndrojnë, rregullisht në një shtet anëtar të BE-së, të paktën prej pesë vitesh mund të kërkojnë marrjen e këtij statusi, i cili mundëson përfitimin e shumë të drejtave, përafërsisht si ato të shtetasve të tjerë të BE-së. Mes përfitimeve kryesore janë lëshimi i një lejeje afatgjatë, siç do të ishte karta e qëndrimit, mundësia e zhvendosjes, apo lëvizjes së lirë, madje edhe për t’u punësuar në të gjithë shtetet e BE-së, që kanë futur në legjislacionin e tyre këtë Direktivë. Ndërsa, sikurse parashikohet edhe në normativën aktuale, për parashtrimin e kërkesës për marrjen e kartës së qëndrimit duhet provuar se realizohen të ardhura vjetore jo më të ulta se sa përkrahja sociale. Për personat që paraqesin kërkesë edhe për familjarë, duhet provuar zotërimi i një strehimi të përshtatshëm edhe për ato, bazuar në parametrat minimalë, të parashikuar nga ligji rajonal për strehimin rezidencial publik, si dhe plotësimi i normave higjienike-sanitare të verifikuara nga ASL, kompetent për territorin. Karta e qëndrimit nuk do t’i lëshohet personave, shtetas të huaj, që vlerësohen si të rrezikshëm për rendin dhe sigurinë publike.

[kavajoti]

Dekreti i fluksit

Ndërkohë procedurat ligjore për miratimin e zakonshëm të dekret-flukseve, dalëngadalë po i drejtohen fundit të tyre. Kësaj here ishte radha e Komisionit të Çështjeve Kushtetuese të Dhomës së Deputetëve të shprehte opininon pozitiv për variantin e propozuar dhe miratuar nga qeveria, lidhur me hyrjen e 350 mijë personave, shtetas nga shtete joanëtare të BE-së, duke pranuar të gjitha kërkesat e paraqitura nga punëdhënësit, qofshin ndërmarrje, individë, apo familje, sigurisht brenda kritereve ligjore. Afati i fundit i paraqitjes së këtyre kërkesave, përmes Zyrave Postare italiane mbeti ai i 21 qershoit 2006.

Në Komision ndërhyri edhe zv.sekretarja e Ministrisë së Solidaritetit Social, Kristina De Luka, duke theksuar se ky dekret ka kaluar të gjitha hapat ligjorë, lidhur me fushën imigratore. “Këtu nuk bëhet fjalë, as për rregullim statusi dhe as për amnisti - tha De Luka - meqë hyrjet dhe vendosja e marrëdhënieve të punësimit në Itali mbeten të kushtëzuara nga respektimi i të gjitha normave në fuqi, aktualisht. Skema që po shqyrtojmë është një prej instrumenteve më të rëndësishëm për të rregulluar punën ‘e zezë’, duke paraprirë dhe penguar parregullsinë dhe duke favorizuar një rrugë legale, të domosdoshme për të siguruar sigurinë, pa lënë mënjanë, si shumë të rëndësishëm integrimin” Përfaqësuesit e opozitës votuan kundër. Deputetja e “Forza Italia” Bertolini denoncon: “Qeveria do të shpërbëjë të gjithë vendin. Ajo që po bëhen gati të miratojnë nuk është një dekret-fluks, por një amnisti e maskuar. Me këtë ndëërhyrje, ‘L’Unione’ rregullon 520 mijë shtetas nga shtete joanëtare të BE-së, duke e kthyer në hiç, papërgjegjshmërisht programimin e flukseve të hyrjeve në vendin tonë, përmes sistemit të kuotave”. “Në këtë dekret, qeveria nxitet nga konsiderata të drejta për të arritur në përfundime të gabuara; në të vërtetë nuk mund të përcaktohen kuota shtesë të hyrjeve të këtyre punëtorëve, vetëm nga e dhëna e numrit të kërkesave të paraqitura për miratimin e punësimeve, sepse bie në kundërshti me ligjin. Dekreti, që arsyeshëm merr përsipër të kalojë ngërçin e krijuar nga numri i kërkesave, tre herë më i madh se kuotat e përcaktuara, përbën një precedent të rëndë, spepse anashkalon normat mbi imigrimin, duke mos mundur t’i ndryshojë. Qeveria le të vijë në Parlament dhe të kërkojë të ndryshojë ligjin, duke hapur një debat, mes forcave politike, pa këmbëngulur të paraqesë akte jokorrekte, në metodë dhe në përmbajtje” - shprehet kryetari i grupit parlamentar të “UDC” në këtë Komision. Sidoqoftë, praktika ligjore, ende mbetet për t’u plotësuar: pritet mendimi i Komisionit të Çështjeve Kushtetuese të Senatit, i cili ia kalon qeverisë. Hapi i fundit do të ishte kalimi në Gjykatën e Llogarive për të përfunduar me botimin në Gazetën Zyrtare.

[kavajoti]

Procedurat e reja të punësimit

Për punëtorët shumë të kualifikuar mendohet të ngrihet një kanal hyrjesh të privilegjuara, pasi “Neni 27 i ligjit aktual - hyrje jashtë kuotave - nuk mjafton. Talentet në fushën e kërkimeve dhe të shkencës, të kulturës dhe artit, të sipërmarrjes, të spektaklit dhe të sportit, do të kenë edhe më shumë lehtësira për hyrjen në vendin tonë dhe jashtë kuotave të përcaktuara për flukset” Për ato, parashikohen leje qëndrimi të hapura, të lëshuara shpejt dhe me kohëzgjatje maksimale pesëvjeçare.

Për punëtorët e tjerë, të pëgjithshëm do të mbesë në fuqi thirrja e drejtpërdrejtë nga ana e një punëdhënësi, por do të ngrihet “një sistem listash punëkërkuesish, pranë përfaqësive diplomatike tonat, jashtë për të realizuar një sistem ndërmjetësimi pë punësim”, duke lehtësuar mjaf, kontaktet punëkërkues-punëdhënës. Listat e punëkërkuesve, mund të shqyrtohen me internent pranë Sporteleve Unikë mbi Imigrimin, duke i dhënë mundësi punëdhënësve të përzgjedhin punëtorët më të afërt me kërkesat e tyre.

Si alternativë, punëdhënësit mund t’i drejtohen “sponsor-it”, subjekte që mund të bëjnë të vijnë në Itali këta punëtorë, duke ofruar garanci për sigurimet shëndetësore, mjete jetese, strehim etj. Kjo do të ishte një reinkorporim i një Neni të anuluar të Tesktit Unik, në fuqi deri në vitin 2001, apo siç mund të kuptohet punëkërkues i papunë, tashmë i rregullt në Itali, gjithnjë me mbështetjen e garantit, si më sipër. Në këtë rast, këtij punëkërkuesi i lëshohet një leje qëndrimi e posaçme, me kohëzgjatje njëvjeçare. Sponsori mund ta drejtojë të garantuarin e tij tek një punëdhënës, që nëse vendos ta punësojë pas periudhës së provës, praktikisht bën që kjo leje të kthehet në një leje qëndrimi me motive punësimi si punëmarrës. Në rast të kundërt, brenda periudhës njëvjeçare, ai kthehet në kujdesin e sponsorit, që mund ta ndihmojë në gjetjen e një vendi pune. Përfundimi si i papunë, i kësaj periudhe do të thotë që punëkërkuesi ka detyrimin e rikthimit në atdheun e tij, gjithnjë nën përgjegjësinë e sponsorit.

[kavajoti]

Alma, mbi Sep 26 2006, 16:51 PM, ka thënë:

Interesant ky ligji i ri.A ka hyre ne fuqi?Nje pyetje kisha une:Per personat qe kane espulsion ,cfare rregullash do te ndiqen?? bye:

Lexo me poshte Alma: Itali: Ja ç’ka ndryshuar në bashkimin familjar dhe kartën e qëndrimit